Deze vaste plant met zijn lichtgroene vlekken op de harige groene bladeren is regelmatig te vinden in het stinzenmilieu.
Het is een plant die al sinds de 16e eeuw gekweekt wordt vanwege vermeende geneeskrachtige eigenschappen. Een bron uit 1554 meldt dat het bij ‘schier alle hoeven gheplant’ wordt. Gevlekt longkruid dankt zijn naam aan de lichte vlekjes op de bladeren, die aan door tuberculose aangetaste longen doen denken. Het kruid had lange tijd de reputatie heilzaam te zijn voor tuberculosepatiënten. Maar dit is niet het geval.
De roze rode bloemen verkleuren tijdens de bloei naar blauw paars, vandaar het kleurverschil in de bloemen.Er zijn maar weinig vaste planten die zich vanuit een tuinsituatie hebben weten te handhaven in de vaak extensiever onderhouden stinzenplanten vegetaties. Gevlekt longkruid breidt zich in het extensief onderhouden stinzenmilieu niet op grote schaal uit want bijvoorbeeld tegen fluitenkruid en hoog opschietende grassen is het gevlekte longkruid ook niet opgewassen. Op een talud vinden ze soms hun enigszins beschermde groeiplek.
De roze rode bloemen verkleuren tijdens de bloei naar blauw paars, vandaar het kleurverschil in de bloemen. Het is een dankbare plant voor insecten. De zaden worden door de mieren verspreid. Gevlekt longkruid is een veel gebruikte vaste plant in particuliere tuinen. Het betreft dan veelal variaties met onder andere witte bloemen.
